چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت --- حقوق خدمت ما عرضه کرد بر کرمت به نوک خامه رقم کرده‌ای سلام مرا --- که کارخانه دوران مباد بی رقمت نگویم از من بی‌دل به سهو کردی یاد --- که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت مرا ذلیل مگردان به شکر این نعمت --- که داشت دولت سرمد عزیز و محترمت بیا که با سر زلفت قرار خواهم کرد --- که گر سرم برود برندارم از قدمت ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی --- که لاله بردمد از خاک کشتگان غمت روان تشنه ما را به جرعه‌ای دریاب --- چو می‌دهند زلال خضر ز جام جمت همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد --- که جان حافظ دلخسته زنده شد به دمت