دل سراپرده محبت اوست --- دیده آیینه دار طلعت اوست من که سر درنیاورم به دو کون --- گردنم زیر بار منت اوست تو و طوبی و ما و قامت یار --- فکر هر کس به قدر همت اوست گر من آلوده دامنم چه عجب --- همه عالم گواه عصمت اوست من که باشم در آن حرم که صبا --- پرده دار حریم حرمت اوست بی خیالش مباد منظر چشم --- زان که این گوشه جای خلوت اوست هر گل نو که شد چمن آرای --- ز اثر رنگ و بوی صحبت اوست دور مجنون گذشت و نوبت ماست --- هر کسی پنج روز نوبت اوست ملکت عاشقی و گنج طرب --- هر چه دارم ز یمن همت اوست من و دل گر فدا شدیم چه باک --- غرض اندر میان سلامت اوست فقر ظاهر مبین که حافظ را --- سینه گنجینه محبت اوست