عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی --- ای پسر جام می‌ام ده که به پیری برسی چه شکرهاست در این شهر که قانع شده‌اند --- شاهبازان طریقت به مقام مگسی دوش در خیل غلامان درش می‌رفتم --- گفت ای عاشق بیچاره تو باری چه کسی با دل خون شده چون نافه خوشش باید بود --- هر که مشهور جهان گشت به مشکین نفسی لمع البرق من الطور و آنست به --- فلعلی لک آت بشهاب قبس کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش --- وه که بس بی‌خبر از غلغل چندین جرسی بال بگشا و صفیر از شجر طوبی زن --- حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیرم --- جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی چند پوید به هوای تو ز هر سو حافظ --- یسر الله طریقا بک یا ملتمسی