ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن --- خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن در چشم پرخمار تو پنهان فسون سحر --- در زلف بی‌قرار تو پیدا قرار حسن ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی --- سروی نخاست چون قدت از جویبار حسن خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری --- فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن از دام زلف و دانه خال تو در جهان --- یک مرغ دل نماند نگشته شکار حسن دایم به لطف دایه طبع از میان جان --- می‌پرورد به ناز تو را در کنار حسن گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است --- کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن حافظ طمع برید که بیند نظیر تو --- دیار نیست جز رخت اندر دیار حسن