من که از آتش دل چون خم می در جوشم --- مهر بر لب زده خون می‌خورم و خاموشم قصد جان است طمع در لب جانان کردن --- تو مرا بین که در این کار به جان می‌کوشم من کی آزاد شوم از غم دل چون هر دم --- هندوی زلف بتی حلقه کند در گوشم حاش لله که نیم معتقد طاعت خویش --- این قدر هست که گه گه قدحی می نوشم هست امیدم که علیرغم عدو روز جزا --- فیض عفوش ننهد بار گنه بر دوشم پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت --- من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست --- پرده‌ای بر سر صد عیب نهان می‌پوشم من که خواهم که ننوشم بجز از راوق خم --- چه کنم گر سخن پیر مغان ننیوشم گر از این دست زند مطرب مجلس ره عشق --- شعر حافظ ببرد وقت سماع از هوشم