چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود --- ور آشتی طلبم با سر عتاب رود چو ماه نو ره بیچارگان نظاره --- زند به گوشه ابرو و در نقاب رود شب شراب خرابم کند به بیداری --- وگر به روز شکایت کنم به خواب رود طریق عشق پرآشوب و فتنه است ای دل --- بیفتد آن که در این راه با شتاب رود گدایی در جانان به سلطنت مفروش --- کسی ز سایه این در به آفتاب رود سواد نامه موی سیاه چون طی شد --- بیاض کم نشود گر صد انتخاب رود حباب را چو فتد باد نخوت اندر سر --- کلاه داریش اندر سر شراب رود حجاب راه تویی حافظ از میان برخیز --- خوشا کسی که در این راه بی‌حجاب رود