کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد --- محقق است که او حاصل بصر دارد چو خامه در ره فرمان او سر طاعت --- نهاده‌ایم مگر او به تیغ بردارد کسی به وصل تو چون شمع یافت پروانه --- که زیر تیغ تو هر دم سری دگر دارد به پای بوس تو دست کسی رسید که او --- چو آستانه بدین در همیشه سر دارد ز زهد خشک ملولم کجاست باده ناب --- که بوی باده مدامم دماغ تر دارد ز باده هیچت اگر نیست این نه بس که تو را --- دمی ز وسوسه عقل بی‌خبر دارد کسی که از ره تقوا قدم برون ننهاد --- به عزم میکده اکنون ره سفر دارد دل شکسته حافظ به خاک خواهد برد --- چو لاله داغ هوایی که بر جگر دارد